Είναι γνωστή η εγκατάλειψη στην οποία έχει περιέλθει ο Καποδιστριακός Δήμος Βελβεντού. Δεν τρέφαμε εξάλλου αυταπάτες. Γνωρίζαμε από την αρχή ότι έτσι θα γινόταν. Δεν πιστεύαμε βεβαίως τα παχιά λόγια του Δημάρχου Σερβίων – Βελβεντού κ. Κωνσταντόπουλου και των συνεργατών του ότι δε θ' αλλάξει τίποτα στο Βελβεντό και τους οικισμούς !!!!!!! (κι όμως το δήλωνε ευθαρσώς πριν αναλάβει τα καθήκοντά του).
Προσωπικά δε μας προξενεί καμία εντύπωση. Γνωρίζουμε και φωνάζουμε ότι Καλλικράτης (έτσι όπως επιβλήθηκε) σημαίνει ετεροδιοίκηση ή πλήρης ανυπαρξία της αυτοδιοίκησης, εγκατάλειψη της ελληνικής περιφέρειας, δημιουργία περιφερειακών αστικών κέντρων στα πρότυπα Αθήνας - Θεσσαλονίκης (ωραία πρότυπα!) και γι' αυτό αγωνιζόμαστε με τη Συντονιστική Επιτροπή Πολιτών Βελβεντού για την αυτοδιοικητική μας ανεξαρτησία.
Κάποια πράγματα όμως ξεπερνάνε τα όρια του ανεκτού πλέον. Ένα από αυτά, είναι και η εικόνα της κεντρικής Παιδικής Χαράς του Βελβεντού. Ένας χώρος στολίδι μέχρι πρότινος. Άπλετος, περιφραγμένος, ένα ιδανικό περιβάλλον για να παίζουν ελεύθερα και ακίνδυνα στις παιχνιδοκατασκευές του τα παιδιά. Που οι συνοδοί τους είχαν τη δυνατότητα να τα προσέχουν διακριτικά σε ένα όμορφο περιβάλλον απολαμβάνοντας τον καφέ τους ή o,τιδήποτε άλλο από το κυλικείο. Ένας χώρος που ήταν ο πλέον προσεγμένος μέσα στο οικιστικό περιβάλλον του Βελβεντού.
Σήμερα τα σημάδια της εγκατάλειψης είναι κάτι παραπάνω από εμφανή. Θα αναφερθούμε καταρχάς στην προσωπική εμπειρία κάποιων από μας, όταν την περίοδο του Πάσχα βγήκαμε για καθαριότητα σε κεντρικά σημεία του χωριού και ένα από αυτά ήταν και η παιδική χαρά. Ο καιρός είχε αρχίσει να ανοίγει και τα παιδιά, που θα είχαν αρκετό ελεύθερο χρόνο μέσα στις πασχαλινές διακοπές, σίγουρα θα προτιμούσαν το συγκεκριμένο χώρο για να περάσουν τον ελεύθερο χρόνο τους. Σίγουρα όχι, αν δεν περνούσαμε εμείς πρώτα από μέσα!
Καμία σημασία από κανέναν. Πλήρης εγκατάλειψη! Σκουπιδαριό, χόρτα, ασυντήρητες παιχνιδοκατασκευές, οι κούνιες δεν είχαν τοποθετηθεί... Κάποιος από το Δήμο είχε φιλοτιμηθεί και είχε κόψει λίγο από το χορτάρι το οποίο βέβαια και παράτησε να σαπίζει! Τέλος πάντων, μπήκαμε μέσα και της δώσαμε εικόνα παιδικής χαράς, αφού καθαρίσαμε και μαζέψαμε απίστευτες ποσότητες χόρτων και σκουπιδιών! Δε θέλουμε να σας αναφέρουμε πόσα και τι είδους σκουπίδια ήταν αυτά...
Ας έρθουμε στο σήμερα. Η εικόνα ίδια κι απαράλλαχτη! Περνάς απ' έξω και σε πιάνει η ψυχή σου... Στο εσωτερικό αλλά και στον περιβάλλοντα χώρο έξω ακριβώς από την περίφραξη, τα χόρτα έχουν πάρει επικίνδυνες διαστάσεις! Οι κατασκευές είναι ασυντήρητες και κάποιες έχουν αρχίσει να γίνονται άκρως επικίνδυνες για τα παιδιά (γίνεται εύκολα αντιληπτό πόσο συχνά χρειάζονται συντήρηση αυτά τα πράγματα και για την υγιεινή και για την ασφάλεια των παιδιών).
Αυτός ο χώρος είχε πάντα υπευθύνους που τον κρατούσαν χειμώνα - καλοκαίρι σε άριστη κατάσταση, είτε αυτός λεγόταν αντιδήμαρχος είτε δημοτικός υπάλληλος είτε υπεύθυνος της Παιδικής Χαράς. Τώρα ποιον έχει; Μάλλον κανέναν. Στη λογική του δε βαριέσαι, της ανυπαρξίας, της "τιμωρίας" ίσως των απείθαρχων Βελβεντινών, την πληρώνουν και τα μικρά παιδιά.
Ένας χώρος σημείο αναφοράς για το Βελβεντό και τους κατοίκους του και κυρίως για τα παιδιά και τους εφήβους βρίσκεται υπό πλήρη εγκατάλειψη προκαλώντας θλίψη σε όλους μας. Ένας χώρος όπου περάσαμε τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας και θέλουμε να συνεχίσει να λειτουργεί όπως λειτουργούσε για να τον απολαύσουν όπως πρέπει και οι επόμενες γενιές των Βελβεντινών. Για τη νεολαία το θέμα είναι προσωπικό γιατί προκαλεί πολύ ευαίσθητες χορδές και δεν πρόκειται να το αφήσουμε έτσι. 
Η κοινωνία του Βελβεντού δε συμμετείχε στις εκλογές του Νοεμβρίου και στο ευφάνταστο αυτοδιοικητικό δημιούργημα που επιβλήθηκε στην περιοχή. Πληρώνει όμως κανονικά τα δημοτικά τέλη ενώ οι κρατικές επιχορηγήσεις, όσο μειωμένες κι να είναι λόγω συγκυρίας, έρχονται στο Δήμο τακτικά. Και για τον καποδιστριακό Δήμο Βελβεντού.Αν σε κάποιους έχει μείνει απάνω τους λίγη τσίπα ή κάποιο ίχνος υπευθυνότητας ή ντροπής ας αφήσουν τα παιδιά έξω από τα παιχνιδάκια που θέλουν να παίξουν με την κοινωνία του Βελβεντού. Ο δημόσιος βίος και η διαχείριση των κοινών δεν είναι παιδική χαρά.
Συγχαρητήρια παιδιά για το άρθρο. Ίσως θα έπρεπε να αναρτήσετε και φωτογραφίες της παιδικής χαράς πριν από ένα χρόνο για να υπάρχει μέτρο σύγκρισης για αυτούς που δεν κατοικούν στο Βελβεντό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια ερώτηση στην δεύτερη φωτογραφία, μετά τη λήψη της εξακολουθούσαν να υπάρχουν το πλαστικό πιάτο και η σακούλα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕαν η απάντηση είναι ΝΑΙ, δεν είσαι απ'το χωριό μου.
Εάν η απάντηση είναι ΟΧΙ, προς τι το θέμα της φωτογραφίας;
Η κατάσταση του μύλου, της κούνιας και της τσουλίθρας (κίτρινη φωτο), προδίδουν οτι τα παιχνίδια αυτά εχουν παληώσει και χρήζουν αντικατάστασης εδώ και αρκετά χρόνια, αρα εχουν ευθύνη οσοι διοίκησαν το δήμο την τελευταία ισως δεκαετία και που δεν φρόντισαν να γίνει, αντί για το σομόν κολυμβητήριο στην είσοδο της πόλης θα μπορούσε να αντικαταστήσει κάποια επικίνδυνα παιχνίδια...λέμε τώρα.
Αλλα τι θέμα θα είχατε τώρα εσείς αν το φρόντιζε τότε;
οι εικονες πραγματικα σε θλιβουν.η ευθυνη της δημοτικης αρχης ειναι μεγαλη.πιστευω ομως οτι υπαρχουν και προσωπικες ευθυνες.θεωρω οτι ο χρηστος γνωριζει το ποσο σημαντικος ειναι ο χωρος αυτος για το βελβεντο.γιατι εμεις οι πρωην μαθητες του,οι νυν μαθητες του και οι μελλοντικοι μαθητες του μεγαλωσαμε και μεγαλωνουν σ'αυτο το χωρο.πιστευω οτι στο συγκεκριμενο θεμα επρεπε να ειναι πιο ενεργος και οτι τωρα θα ενεργησει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ 5/9/2011, 1:28 μμ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ αναγνώστη,
καταρχάς σ' ευχαριστούμε για το πολύ καλό σου σχόλιο που κινείται μέσα στα πλάισια ενός γόνιμου διαλόγου και μιας επικοδομητικής κριτικής.
Θα σου απαντήσω τώρα προσωπικά αφού στην αρχή αναφέρεσαι σε αυτόν που τράβηξε τις φωτογραφίες.
Ομολογώ ότι τα σκουπίδια που φαίνονται στη φωτογραφία εξακολούθησαν να παραμένουν εκεί και μετά τη λήψη της. Κακώς. Πολύ κακώς. Και ζητώ συγνώμη.
Από την άλλη όμως η συνολική εικόνα που αντίκρυσα στο χώρο και που δεν αποτυπώνεται σε καμία περίπτωση όσες φωτογραφίες κι αν έβγαζα, ήταν σχεδόν σοκαριστική. Γιατί μιλάμε για έναν χώρο όπου κινούνται μικρά παιδιά. Τα συγκεκριμένα σκουπίδια, πίστεψέ με, ήταν το λιγότερο που αντίκρυσα μπροστά μου.
Πρόθεσή μας εξάλλου είναι να επέμβουμε στο χώρο (αν δεν επιληφθούν οι αρμόδιοι), όπως έχουν κάνει και στο πρόσφατο παρελθόν οι ομάδες των εθελοντών που έβγαιναν για καθαριότητα στο Βελβεντό. Για έναν χώρο, με τον οποίο, από τοτε που δημιουργήθηκε, όλοι οι νέοι και οι νέες του Βελβεντού είναι δεμένοι συναισθηματικά.
Όσο για το αν είμαι από το χωριό σου, νομίζω πως δε χρειάζεται απάντηση σε κάτι τέτοιο. Δυστυχώς άλλοι έχουν βαλθεί να μας πεισουν γι' αυτο τον τελευταίο καιρό. Κι αυτό είναι κάτι που μου προκαλέι τη μεγαλύτερη θλίψη. Παρόλο που δε θα μπω ποτέ σε αυτή τη λογική.
Εγώ πάντως, έχω μάθει να κινούμαι στο φως της μέρας και να "εκθέτω" τον εαυτό μου συνεχώς, χωρίς κανένα φόβο αλλά με πολύ πάθος γι' αυτό που κάνω. Σε αντίθεση με κάποιους άλλους που συστηματικά κινούνται ανώνυμα, υπόγεια και ψιθυριστά (χωρίς να αναφέρομαι σε σένα).
Όσο για το αν έχουν ευθύνες και οι παλαιότερες δημοτικές αρχές του Βελβεντού για την εικόνα της Παιδικής Χαράς, ευθαρσώς να τους τις αποδώσουμε αν και όποιες τους αναλογούν. Πιστεύω ακράδαντα όμως (και είμαι σίγουρος πως κατά βάθος και συ το πιστεύεις), ότι καμία δημοτική αρχή από το Βελβεντό δε θα άφηνε την Παιδική Χαρά σε αυτό το κακό χάλι. Είμαι σίγουρος πως το προηγούμενο συνεργείο, που όργωνε στην κυριολεξία τον καποδιστριακό Δήμο Βελβεντού και τον κρατούσε σε άριστη κατάσταση χειμώνα - καλοκαίρι, ένοψει της θερινής σεζόν, που ο συγκεκριμένος χώρος και όλη η γύρω περιοχή με τον περίβολο του Δημοτικου Σχολείου και τα άλλα δύο πάρκα, σφύζουν από ζωή, θα έκανε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για να τον παρουσιάσει σε άψογη κατάσταση. Και να διορθώσει και τις όποιες παλιότερες αβλεψίες του.
Η ουσία είναι όμως ότι τα χωριά μας βρίσκονται υπό πλήρη εγκατάλειψη. Και σ' αυτό δε φταίει σε καμία περίπτωση ο αγώνας των Βελβεντινών. Η μιζέρια του Καλλικράτη φταίει. Και εγώ προσωπικά, τέτοια μιζέρια για τον τόπο μου δεν ονειρεύομαι και δε θέλω να τη ζήσω. Και γι'αυτό αγωνίζομαι.
Ένας εκ των συνατκτών.